W 1939 roku, po zajęciu Warszawy przez wojska okupacyjne, życie sportowe na terenie stolicy zamarło. Warszawa weszła w skład sztucznego tworu państwowego powołanego przez Niemców, nazwanego Generalną Gubernią, w której najwyższą władzę sprawował namiestnik Hans Frank.
Obok życia inteligenckiego, kulturalnego i edukacji, także i sport był tępiony przez Niemców, co miało na celu na celu sprowadzenie Polaków do poziomu ludności zdegenerowanej fizycznie, moralnie i intelektualnie. Sport objęto surowym zakazem opublikowanym w 1940 roku. Hans Frank dekretem zakazał istnienia wszystkich stowarzyszeń, organizacji i klubów sportowych. Zakaz obejmował organizowanie publicznych imprez sportowych takich jak turnieje, zawody, mecze. Niemcy zdawali sobie sprawę z roli jaką miał sport w II Rzeczypospolitej Polskiej; sami wykorzystywali jego walory w celu budowania więzi narodowych, czy krzewienia patriotyzmu wśród Niemców i dbania o ich sprawność fizyczną.
Niemcy przejęli chętnie warszawskie budynki sportowe, który także im miały służyć jako obiekty do uprawiania aktywności fizycznej. Były to: Stadion Polonii, czy Stadion Legii. Jeśli chodzi o żydowskie ośrodki sportowe jak Stadion Skry, czy Klub Sportowy Makabi – zamieniono je w tereny rolnicze, uprawiano na terenach boisk warzywa, ziemniaki i kapustę. Pola te pomagały uniknąć warszawiakom śmierci głodowej.